Irmak Vadi Bungalov Evleri
Ölsek da bu yoldan vazgeçmeyiz!
Bu topraklarla bağı olduğunu hisseden herkesin tepki vermesini dilerim.. çok yazık olacak Anadolu’ya..Ormanları hammadde, suları proje, zeytinlikleri taşınabilir sananlara karşı…Bu toprakların sesi yükseliyor!
Doğayı metaya indirgeyen zihniyete karşı yaşamı savunuyoruz! Yeni Kapitülasyonlara izin vermeyeceğiz.
Haber giriÅŸ tarihi : 04-07-2025 | 16 : 38 56
Haber güncelleme tarihi : 04-07-2025 | 16 : 38 56
Maden yasasına itiraz eden halk Ankaraya akın ediyor.
'' Bizim için bugün gün aydın değil. Toprağımız, zeytinimiz, köylerimiz tehdit altında. Yaşamımız elden gitmesin diye Ankara sokaklarında gece gündüz nöbetteyiz. Üşüsek de, donsak da, ölsek de bu yoldan dönmeyiz. ''
Çevrecilerin mücadelesinde her daim yanlarında olan onlarla mücadelesini sürdüren Çevreci avukat Yakup Şekip Okumuşoğlu kendiside dahil, tüm çevre dostlarının duygularını cümlelere döktü.
Yaka yaka bitirdiler..Önlem almayan yönetim yangından baş sorumludur..
Ve…Maden Torbası Açıldı!
Av.Yakup OkumuÅŸoglu diyorki;
Evet, maalesef “Maden Torbası”nada baÅŸlandı…
Yani bu ne demek biliyor musunuz?
Bu yasa geçerse, sadece birkaç madde değil,
koca bir memleketin ruhu,
doğası, direnci, hafızası da o torbaya tıkılacak demek!
Vah benim Anadolu’ma…
Vah benim dağında kekik toplayan köylü yurttaşıma!
Vah benim harmanında buğday savuran çiftçime!
Vah benim ormanına türkü söyleyen çocuÄŸuma…
Çok yazık olacak!
Bu torba yasa geçerse…
O torbanın içine sadece kağıtlar değil,
memleketin ormanı, merası, zeytinliği, deresinin sesi doldurulacak.
Sonra ne olacak?
Sular ÅŸirketin olacak…
Topraklar kimyasala bulanacak…daÄŸ taÅŸ patlatılacak, delinecek, oyulacak…
Ormanlara artık “ekosistem” deÄŸil, ham madde gözüyle bakılacak.
Mera alanları, milli parklar, sit alanları bir bir “öncelikli yatırım alanı” ilan edilecek!
Ve sen diyeceksin ki:
“Benim meram var!”
“Benim yaylam, derem, dağım, bağım var!”
Ama kötü haber şu ki bu sana öyle gelecek!
Çünkü sana artık “Ahan da ruhsat!” diyecekler.
“Buralar artık bizim!” diyecekler.
“Dün senindi, ama bu sabah acele kamulaÅŸtırma kararı çıktı!” diyecekler.
“Artık hakkın yok, hukukun kalmadı !” diyecekler.
Ve sen kalacaksın bir başına…
Ne sözün kalacak, ne yolun, ne de yasal dayanağın…
Ve son olarak belki diyecekleri tek ÅŸey ÅŸu olacak:
“GeçmiÅŸ olsun.”
Ama unuttukları bir ÅŸey var…
Biz yani halk olarak biz… bu torbanın içine girmeyeceÄŸiz! ''
Bugün 4 Temmuz Cuma…Ä°zmir Yanıyor, Ä°nsan Yanıyor, Vicdan Yanıyor. Günlerdir Cehennem Yeryüzünde Kuruldu.
Kardeşim aradı.
Ä°zmir’den.
AÄŸlıyordu…
“Abi, Ä°zmir yanıyor... Dayanamıyorum. Bir ÅŸey yaz, bir ÅŸey de... Belki birileri görür, duyar...”
Ne diyeyim?
Ne yapayım?
Elimden ne gelir?
İçimi açıyorum işte...
İçim yanıyor.
Yutkundukça boğazıma duman doluyor, düşündükçe içim parçalanıyor.
Dışarıda cuma ezanı okundu az önce.
Topluca ibadete çağrıldık.
Tespihler çekildi, abdestler alındı, camilere girildi az önce.
Kimisi ellerini göğe açtı,
kimisi gözlerini kapattı içinden geçenlere…
“Affet Allah’ım” dedi kimileri.
Ama kimse sormadı.
“Biz ne yaptık da dünya tersine döndü böyle?”
İzmir yanıyor.
Evet, hâlâ.
Ve henüz sönmedi.
Milyonlarca canlı yanıyor şu an çığlık çığlığa.
Canlı.
Canlı canlı!
Kaçamadılar, ciğerleri kavruldu.
Otlar, ağaçlar, kuşlar, kirpiler, tavşanlar, arılar...
Tam ÅŸu anda...
Hayatın kendisi tam şu an küle dönüyor.
Yüzbinlerce ağaç, milyonlarca canlı
siz duymasanız da
sessiz bir çığlıkla kavruluyor şu an!
Ben ülkenin en kuzeyindeyim belki.
Ama tam ÅŸu an
kavurucu ateÅŸi hissediyorum.
İçimde damarlar kopuyor,
gökyüzü kararıyor dört bir yanımda.
Ve siz…
Hâlâ aynı soruları soruyorsunuz:
“Kaç uçak var?”
“Neden müdahale edilmiyor?”
“Niye her yıl aynı ÅŸey oluyor?”
O zaman ben de birkaç soru sorayım:
Daha dün ‘Ä°klim Kanunu’ geçti meclisten.
Okudunuz mu?
Adına bakıp “iyi bir ÅŸey” mi sandınız?
Oysa içinde ne doğa vardı, ne iklim, ne gelecek!
Sadece sermaye vardı, maden vardı, rant vardı.
Bugünse Maden Yasası oylanıyor.
Artık şirketler daha da rahat girecek ormana,
daha rahat geçecek köyün içinden,
daha kolay alacak ruhsatı yaylanın tepesine...
Halktan, doğadan, hukuktan korkmayacaklar artık.
Çünkü kanun arkalarında olacak.
Yani anlayacağınız:
Sadece İzmir yanmıyor.
Tüm Anadolu yıkılıyor şu an.
Bazen "tarafsız kalmak",
yangını izlemekle eşdeğerdir.
Sessizlik, kibritten daha tehlikelidir.
Çünkü,
Bir orman susarsa,
Bir kuÅŸ susarsa,
Bir çocuk susarsa,
Bir toplum susarsa...
Yangınlar susmaz.
Yıkımlar durmaz!
Evet bugün cuma…
Ormanlar cayır cayır!
Sen secdede “Affet” diyorsun.
Ama o kaplumbağaya sorulmayacak mı?
O yavru sincaba sorulmayacak mı?
Sen affediyor musun diye?
Unutma;
Bazı yangınlar sadece ormanı değil,
insanın ruhunu da yakar.
Ve sen bir gün
hayatın tam ortasından
alnını secdeye koyduğunda,
iÅŸte o zaman
gerçek yanıkları hissedeceksin.
KardeÅŸim hâlâ aÄŸlıyor telefonda…
“Abi elimden bir ÅŸey gelmiyor” diyor.
Ama gelir.
Gelir elinden.
Ses olmak gelir.
Bugün mecliste görülen o yasa çıkmasın demek gelir.
Sokaktaki çocuğa doğayı anlatmak gelir.
Bir ağaç dikmek gelir.
Yanlışı ifşa etmek gelir.
Sormak, sorgulamak gelir.
Evet, bugün cuma.
Ve Ä°zmir hâlâ yanıyor.
Sadece ağaçlar değil,
insanlık da yanıyor…
Vicdan dumana bulanmış,
Gerçek gözden silinmiş.
Ve sen hâlâ susuyorsan,
bil ki yalnız kendi günahlarının değil,
suskunluğunun da hesabı sorulacak.
Bugün değilse,
yarın…
Er ya da geç!
Çünkü bu dünya,
yalnız kötülere değil,
iyi olup seyredenlere de cehennem olur.
Ve unutma,
Hiçbir abdest,
bilip de sustuğun bir vicdanı temizlemez.
  |
 |
  |
|
|
Haber : Yakup OkumuÅŸoÄŸlu
ETİKETLER : Yazdır
iyi parti
iyi parti
BES
Dünyadan
Çok Okunanlar
» Henüz BUGÜN Haber Görünmüyor
Editörden
Son Haberler
Köşe Yazarlarımız
Haber Yorumları
iyi parti
EMLAK & SÄ°GORTA DANIÅžMANI
ÖZER BULCA Hair Makeup Studio
